rozliczenie

Polish

Etymology

From rozliczyć +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔz.liˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: roz‧li‧cze‧nie

Noun

rozliczenie n

verbal noun of rozliczyć
(finance) reckoning, settlement
Synonym: rozrachunek

Declension

Declension of rozliczenie

	singular	plural
nominative	rozliczenie	rozliczenia
genitive	rozliczenia	rozliczeń
dative	rozliczeniu	rozliczeniom
accusative	rozliczenie	rozliczenia
instrumental	rozliczeniem	rozliczeniami
locative	rozliczeniu	rozliczeniach
vocative	rozliczenie	rozliczenia

Related terms

verbs

rozliczać impf
rozliczyć pf

Further reading

rozliczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozliczenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.