rozpadać

Polish

Etymology

From roz- +‎ padać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈpa.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pa‧dać

Verb

rozpadać impf (perfective rozpaść)

  1. (reflexive) to fall apart, to disintegrate

Conjugation
Conjugation of rozpadać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpadać
present tense 1st rozpadam rozpadamy
2nd rozpadasz rozpadacie
3rd rozpada rozpadają
impersonal rozpada się
past tense 1st rozpadałem rozpadałam rozpadaliśmy rozpadałyśmy
2nd rozpadałeś rozpadałaś rozpadaliście rozpadałyście
3rd rozpadał rozpadała rozpadało rozpadali rozpadały
impersonal rozpadano
future tense 1st będę rozpadał,
będę rozpadać
 będę rozpadała,
będę rozpadać
 będziemy rozpadali,
będziemy rozpadać
 będziemy rozpadały,
będziemy rozpadać
2nd będziesz rozpadał,
będziesz rozpadać
 będziesz rozpadała,
będziesz rozpadać
 będziecie rozpadali,
będziecie rozpadać
 będziecie rozpadały,
będziecie rozpadać
3rd będzie rozpadał,
będzie rozpadać
 będzie rozpadała,
będzie rozpadać
 będzie rozpadało,
będzie rozpadać
 będą rozpadali,
będą rozpadać
 będą rozpadały,
będą rozpadać
impersonal będzie rozpadać się
conditional 1st rozpadałbym rozpadałabym rozpadalibyśmy rozpadałybyśmy
2nd rozpadałbyś rozpadałabyś rozpadalibyście rozpadałybyście
3rd rozpadałby rozpadałaby rozpadałoby rozpadaliby rozpadałyby
impersonal rozpadano by
imperative 1st niech rozpadam rozpadajmy
2nd rozpadaj rozpadajcie
3rd niech rozpada niech rozpadają
active adjectival participle rozpadający rozpadająca rozpadające rozpadający rozpadające
contemporary adverbial participle rozpadając
verbal noun rozpadanie

Further reading
  • rozpadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpadać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.