rozstaj

See also: Rozstaj

Polish

Etymology

Deverbal from Old Polish rozstajać się (“to break up, to part ways”).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔs.staj/
Rhymes: -ɔsstaj
Syllabification: roz‧staj
Homophone: Rozstaj

Noun

rozstaj m inan

(usually in the plural) fork in the road
Synonyms: rozdroże, (obsolete) rozstajnia, (obsolete) rozstajówka

Declension

Declension of rozstaj

	singular	plural
nominative	rozstaj	rozstaje
genitive	rozstaju	rozstajów/rozstai
dative	rozstajowi	rozstajom
accusative	rozstaj	rozstaje
instrumental	rozstajem	rozstajami
locative	rozstaju	rozstajach
vocative	rozstaju	rozstaje

Derived terms

prepositional phrase

na rozstajach

Related terms

adjective

rozstajny

Further reading

rozstaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozstaj in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.