roztopić

Polish

Etymology

From roz- +‎ topić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧to‧pić

Verb

roztopić pf (imperfective roztapiać)

  1. (transitive) to melt, to thaw (liquefy using heat)

Conjugation
Conjugation of roztopić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztopić
future tense 1st roztopię roztopimy
2nd roztopisz roztopicie
3rd roztopi roztopią
impersonal roztopi się
past tense 1st roztopiłem roztopiłam roztopiliśmy roztopiłyśmy
2nd roztopiłeś roztopiłaś roztopiliście roztopiłyście
3rd roztopił roztopiła roztopiło roztopili roztopiły
impersonal roztopiono
conditional 1st roztopiłbym roztopiłabym roztopilibyśmy roztopiłybyśmy
2nd roztopiłbyś roztopiłabyś roztopilibyście roztopiłybyście
3rd roztopiłby roztopiłaby roztopiłoby roztopiliby roztopiłyby
impersonal roztopiono by
imperative 1st niech roztopię roztopmy
2nd roztop roztopcie
3rd niech roztopi niech roztopią
passive adjectival participle roztopiony roztopiona roztopione roztopieni roztopione
anterior adverbial participle roztopiwszy
verbal noun roztopienie

Further reading
  • roztopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.