topić

See also: topic, tòpic, and topič

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish topić, from Proto-Slavic *topìti, from Proto-Balto-Slavic *tapīˀtei, from Proto-Indo-European *top-éye-ti, causative of *tep- (“to be warm”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio 1, topić(file)
  • Audio 2, topić się(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: to‧pić

Verb

topić impf

  1. (transitive) to liquefy, to melt (to make into a liquid)
    Synonym: stapiać
  2. (transitive) to dump into water; to force something underwater
  3. (transitive) to drown (to kill by suffocating in water or another liquid)
    Synonym: zatapiać
  4. (reflexive) to liquefy, to melt (to become liquid, to change (or to be changed) from a solid state to a liquid state)
    Synonyms: tajać, topnieć
  5. (reflexive) to drown (to die from suffocation while immersed in water or other fluid)
    Synonym: tonąć

Conjugation
Conjugation of topić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive topić
present tense 1st topię topimy
2nd topisz topicie
3rd topi topią
impersonal topi się
past tense 1st topiłem topiłam topiliśmy topiłyśmy
2nd topiłeś topiłaś topiliście topiłyście
3rd topił topiła topiło topili topiły
impersonal topiono
future tense 1st będę topił,
będę topić
 będę topiła,
będę topić
 będziemy topili,
będziemy topić
 będziemy topiły,
będziemy topić
2nd będziesz topił,
będziesz topić
 będziesz topiła,
będziesz topić
 będziecie topili,
będziecie topić
 będziecie topiły,
będziecie topić
3rd będzie topił,
będzie topić
 będzie topiła,
będzie topić
 będzie topiło,
będzie topić
 będą topili,
będą topić
 będą topiły,
będą topić
impersonal będzie topić się
conditional 1st topiłbym topiłabym topilibyśmy topiłybyśmy
2nd topiłbyś topiłabyś topilibyście topiłybyście
3rd topiłby topiłaby topiłoby topiliby topiłyby
impersonal topiono by
imperative 1st niech topię topmy
2nd top topcie
3rd niech topi niech topią
active adjectival participle topiący topiąca topiące topiący topiące
contemporary adverbial participle topiąc
verbal noun topienie

Derived terms
verbs
  • dotapiać impf, dotopić pf
  • nadtapiać impf, nadtopić pf
  • natapiać impf, natopić pf
  • obtapiać impf, obtopić pf
  • podtapiać impf, podtopić pf
  • potopić pf
  • przetapiać impf, przetopić pf
  • roztapiać impf, roztopić pf
  • stapiać impf, stopić pf
  • utapiać impf, utopić pf
  • wtapiać impf, wtopić pf
  • wytapiać impf, wytopić pf
  • zatapiać impf, zatopić pf
adjective
nouns
adjective
noun
verb

Further reading
  • topić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • topić in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Pronunciation
  • IPA(key): /tǒpit͡ɕ/
  • Hyphenation: to‧pić

Noun

tòpić m (Cyrillic spelling то̀пић)

  1. small cannon

Declension
Declension of topić
singular plural
nominative topić topići
genitive topića topića
dative topiću topićima
accusative topić topiće
vocative topiću topići
locative topiću topićima
instrumental topićem topićima
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.