roztrzepanie
Polish
Etymology
From roztrzepać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛ/
- Hyphenation: roz‧trze‧pa‧nie
- Rhymes: -aɲɛ
Noun
roztrzepanie n
- verbal noun of roztrzepać
- absent-mindedness, inattention
- Synonyms: nieuwaga, roztargnienie, rozkojarzenie
Declension
Declension of roztrzepanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | roztrzepanie |
| genitive | roztrzepania |
| dative | roztrzepaniu |
| accusative | roztrzepanie |
| instrumental | roztrzepaniem |
| locative | roztrzepaniu |
| vocative | roztrzepanie |
Further reading
- roztrzepanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztrzepanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.