ruczaj

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ručajь (“a loudly flowing stream”), from *ručati (“to roar, to boo, to hum”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈru.t͡ʂaj/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂaj
  • Syllabification: ru‧czaj

Noun

ruczaj m inan

  1. (dated or literary) stream; brook

Declension
Declension of ruczaj
singular plural
nominative ruczaj ruczaje
genitive ruczaju ruczajów
dative ruczajowi ruczajom
accusative ruczaj ruczaje
instrumental ruczajem ruczajami
locative ruczaju ruczajach
vocative ruczaju ruczaje

Further reading
  • ruczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ruczaj in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.