rutt
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *rutto.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrutː/
Declension
Declension of rutt (type paks)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rutt | rutud |
| genitive | rutu | ruttude |
| partitive | ruttu | ruttusid |
| illative | rutusse | ruttudesse |
| inessive | rutus | ruttudes |
| elative | rutust | ruttudest |
| allative | rutule | ruttudele |
| adessive | rutul | ruttudel |
| ablative | rutult | ruttudelt |
| translative | rutuks | ruttudeks |
| terminative | rutuni | ruttudeni |
| essive | rutuna | ruttudena |
| abessive | rututa | ruttudeta |
| comitative | rutuga | ruttudega |
Swedish
Alternative forms
Noun
rutt c
- a route ((preestablished) path traveled)
- Körde du den vanliga rutten?
- Did you drive the usual route?
Declension
| Declension of rutt | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | rutt | rutten | rutter | rutterna |
| Genitive | rutts | ruttens | rutters | rutternas |
References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.