rządca

Polish

Etymology

From rządzić +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɔn.tt͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntt͡sa
  • Syllabification: rząd‧ca

Noun

rządca m pers (feminine rządczyni)

  1. (archaic) ruler (person who rules)
  2. (historical) administrator of an estate (land)

Declension
Declension of rządca
singular plural
nominative rządca rządcy
genitive rządcy rządców
dative rządcy rządcom
accusative rządcę rządców
instrumental rządcą rządcami
locative rządcy rządcach
vocative rządco rządcy

Further reading
  • rządca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rządca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.