rzygnąć

Polish

Etymology

From rzygać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɨɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: rzyg‧nąć

Verb

rzygnąć pf (imperfective rzygać)

  1. (intransitive, colloquial) to puke, to vomit
  2. (intransitive, colloquial) to spew
  3. (intransitive, colloquial) to be disgusted

Conjugation
Conjugation of rzygnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rzygnąć
future tense 1st rzygnę rzygniemy
2nd rzygniesz rzygniecie
3rd rzygnie rzygną
impersonal rzygnie się
past tense 1st rzygnąłem rzygnęłam rzygnęliśmy rzygnęłyśmy
2nd rzygnąłeś rzygnęłaś rzygnęliście rzygnęłyście
3rd rzygnął rzygnęła rzygnęło rzygnęli rzygnęły
impersonal rzygnięto
conditional 1st rzygnąłbym rzygnęłabym rzygnęlibyśmy rzygnęłybyśmy
2nd rzygnąłbyś rzygnęłabyś rzygnęlibyście rzygnęłybyście
3rd rzygnąłby rzygnęłaby rzygnęłoby rzygnęliby rzygnęłyby
impersonal rzygnięto by
imperative 1st niech rzygnę rzygnijmy
2nd rzygnij rzygnijcie
3rd niech rzygnie niech rzygną
anterior adverbial participle rzygnąwszy
verbal noun rzygnięcie
nouns
verbs
  • narzygać
  • obrzygać
  • porzygać
  • wyrzygać
  • wyrzygiwać
  • zarzygać
  • zrzygać

Further reading
  • rzygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzygnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.