sankcja

Polish

Etymology

Borrowed from French sanction, from Middle French sanction, from Latin sanctiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsaŋ.kt͡sja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aŋkt͡sja
  • Syllabification: san‧kcja

Noun

sankcja f

  1. (law) sanction (approval, by an authority, that makes something valid)
  2. sanction (penalty, coercive measure)
  3. sanction (stipulation specifying the above)

Declension
Declension of sankcja
singular plural
nominative sankcja sankcje
genitive sankcji sankcji/sankcyj (archaic)
dative sankcji sankcjom
accusative sankcję sankcje
instrumental sankcją sankcjami
locative sankcji sankcjach
vocative sankcjo sankcje

Derived terms
adjective
  • sankcyjny
verb

Further reading
  • sankcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sankcja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.