sbandire
Italian
Verb
sbandìre (first-person singular present sbandìsco, first-person singular past historic sbandìi, past participle sbandìto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of sbandìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sbandìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbandèndo | |||
| present participle | sbandènte | past participle | sbandìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbandìsco | sbandìsci | sbandìsce | sbandiàmo | sbandìte | sbandìscono |
| imperfect | sbandìvo | sbandìvi | sbandìva | sbandivàmo | sbandivàte | sbandìvano |
| past historic | sbandìi | sbandìsti | sbandì | sbandìmmo | sbandìste | sbandìrono |
| future | sbandirò | sbandirài | sbandirà | sbandirémo | sbandiréte | sbandirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbandirèi | sbandirésti | sbandirèbbe, sbandirébbe | sbandirémmo | sbandiréste | sbandirèbbero, sbandirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbandìsca | sbandìsca | sbandìsca | sbandiàmo | sbandiàte | sbandìscano |
| imperfect | sbandìssi | sbandìssi | sbandìsse | sbandìssimo | sbandìste | sbandìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbandìsci | sbandìsca | sbandiàmo | sbandìte | sbandìscano | ||
| negative imperative | non sbandìre | non sbandìsca | non sbandiàmo | non sbandìte | non sbandìscano | |
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.