scandlic
Old English
Alternative forms
- sċeandlīċ, sċondlīċ
Etymology
From sċand + -līċ. Cognate with Old High German skantlīh.
Adjective
sċandlīċ
Declension
Declension of scandlic — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sċandlīċ | sċandlīċu, -o | sċandlīċ |
| Accusative | sċandlīċne | sċandlīċe | sċandlīċ |
| Genitive | sċandlīċes | sċandlīċre | sċandlīċes |
| Dative | sċandlīċum | sċandlīċre | sċandlīċum |
| Instrumental | sċandlīċe | sċandlīċre | sċandlīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sċandlīċe | sċandlīċa, -e | sċandlīċu, -o |
| Accusative | sċandlīċe | sċandlīċa, -e | sċandlīċu, -o |
| Genitive | sċandlīċra | sċandlīċra | sċandlīċra |
| Dative | sċandlīċum | sċandlīċum | sċandlīċum |
| Instrumental | sċandlīċum | sċandlīċum | sċandlīċum |
Declension of scandlic — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | sċandlīċa | sċandlīċe | sċandlīċe |
| Accusative | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċe |
| Genitive | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċan |
| Dative | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċan |
| Instrumental | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċan |
| Accusative | sċandlīċan | sċandlīċan | sċandlīċan |
| Genitive | sċandlīċra, sċandlīċena | sċandlīċra, sċandlīċena | sċandlīċra, sċandlīċena |
| Dative | sċandlīċum | sċandlīċum | sċandlīċum |
| Instrumental | sċandlīċum | sċandlīċum | sċandlīċum |
Descendants
- Middle English: scondliche, schandliche
References
- sceandlíc in Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) An Anglo-Saxon Dictionary
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.