sikać

Polish

Etymology

Either inherited from Proto-Slavic *sikati (“to fizz”), or derived from Proto-Slavic *sьcati, *sьkati (“to urinate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: si‧kać

Verb

sikać impf (perfective siknąć)

  1. (intransitive, colloquial) to piss
    Synonym: siurać
  2. (intransitive, colloquial) to spout
    Synonyms: chlusnąć, tryskać

Conjugation
Conjugation of sikać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sikać
present tense 1st sikam sikamy
2nd sikasz sikacie
3rd sika sikają
impersonal sika się
past tense 1st sikałem sikałam sikaliśmy sikałyśmy
2nd sikałeś sikałaś sikaliście sikałyście
3rd sikał sikała sikało sikali sikały
impersonal sikano
future tense 1st będę sikał,
będę sikać
 będę sikała,
będę sikać
 będziemy sikali,
będziemy sikać
 będziemy sikały,
będziemy sikać
2nd będziesz sikał,
będziesz sikać
 będziesz sikała,
będziesz sikać
 będziecie sikali,
będziecie sikać
 będziecie sikały,
będziecie sikać
3rd będzie sikał,
będzie sikać
 będzie sikała,
będzie sikać
 będzie sikało,
będzie sikać
 będą sikali,
będą sikać
 będą sikały,
będą sikać
impersonal będzie sikać się
conditional 1st sikałbym sikałabym sikalibyśmy sikałybyśmy
2nd sikałbyś sikałabyś sikalibyście sikałybyście
3rd sikałby sikałaby sikałoby sikaliby sikałyby
impersonal sikano by
imperative 1st niech sikam sikajmy
2nd sikaj sikajcie
3rd niech sika niech sikają
active adjectival participle sikający sikająca sikające sikający sikające
contemporary adverbial participle sikając
verbal noun sikanie

Derived terms
nouns

Further reading
  • sikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.