skłonić

Polish

Etymology

From s- +‎ kłonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: skło‧nić

Verb

skłonić pf (imperfective skłaniać)

  1. (transitive) to prompt, to prod, to induce
  2. (transitive) to lower, to bow (e.g. one's head)
  3. (reflexive) to bow, to take a bow
  4. (reflexive) to incline, to tend, to lean

Conjugation
Conjugation of skłonić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skłonić
future tense 1st skłonię skłonimy
2nd skłonisz skłonicie
3rd skłoni skłonią
impersonal skłoni się
past tense 1st skłoniłem skłoniłam skłoniliśmy skłoniłyśmy
2nd skłoniłeś skłoniłaś skłoniliście skłoniłyście
3rd skłonił skłoniła skłoniło skłonili skłoniły
impersonal skłoniono
conditional 1st skłoniłbym skłoniłabym skłonilibyśmy skłoniłybyśmy
2nd skłoniłbyś skłoniłabyś skłonilibyście skłoniłybyście
3rd skłoniłby skłoniłaby skłoniłoby skłoniliby skłoniłyby
impersonal skłoniono by
imperative 1st niech skłonię skłońmy
2nd skłoń skłońcie
3rd niech skłoni niech skłonią
passive adjectival participle skłoniony skłoniona skłonione skłonieni skłonione
anterior adverbial participle skłoniwszy
verbal noun skłonienie

Further reading
  • skłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.