skekkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse skekkja (“to skew; displace”), from Proto-Germanic *skankijaną. Related to Icelandic skakkur (“skewed”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈscɛhca/
    Rhymes: -ɛhca

Verb

skekkja (weak verb, third-person singular past indicative skekkti, supine skekkt)

  1. to skew

Conjugation
skekkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skekkja
supine
(sagnbót)		 skekkt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skekkjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skekki við skekkjum present
(nútíð)		 ég skekki við skekkjum
þú skekkir þið skekkið þú skekkir þið skekkið
hann, hún, það skekkir þeir, þær, þau skekkja hann, hún, það skekki þeir, þær, þau skekki
past
(þátíð)		 ég skekkti við skekktum past
(þátíð)		 ég skekkti við skekktum
þú skekktir þið skekktuð þú skekktir þið skekktuð
hann, hún, það skekkti þeir, þær, þau skekktu hann, hún, það skekkti þeir, þær, þau skekktu
imperative
(boðháttur)		 skekk (þú) skekkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
skekktu skekkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skekkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að skekkjast
supine
(sagnbót)		 skekkst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 skekkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég skekkist við skekkjumst present
(nútíð)		 ég skekkist við skekkjumst
þú skekkist þið skekkist þú skekkist þið skekkist
hann, hún, það skekkist þeir, þær, þau skekkjast hann, hún, það skekkist þeir, þær, þau skekkist
past
(þátíð)		 ég skekktist við skekktumst past
(þátíð)		 ég skekktist við skekktumst
þú skekktist þið skekktust þú skekktist þið skekktust
hann, hún, það skekktist þeir, þær, þau skekktust hann, hún, það skekktist þeir, þær, þau skekktust
imperative
(boðháttur)		 skekkst (þú) skekkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
skekkstu skekkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
skekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skekktur skekkt skekkt skekktir skekktar skekkt
accusative
(þolfall)		 skekktan skekkta skekkt skekkta skekktar skekkt
dative
(þágufall)		 skekktum skekktri skekktu skekktum skekktum skekktum
genitive
(eignarfall)		 skekkts skekktrar skekkts skekktra skekktra skekktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 skekkti skekkta skekkta skekktu skekktu skekktu
accusative
(þolfall)		 skekkta skekktu skekkta skekktu skekktu skekktu
dative
(þágufall)		 skekkta skekktu skekkta skekktu skekktu skekktu
genitive
(eignarfall)		 skekkta skekktu skekkta skekktu skekktu skekktu

Noun

skekkja f (genitive singular skekkju, nominative plural skekkjur)

  1. obliquity
  2. (mathematics) error, deviation

Declension
declension of skekkja
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative skekkja skekkjan skekkjur skekkjurnar
accusative skekkju skekkjuna skekkjur skekkjurnar
dative skekkju skekkjunni skekkjum skekkjunum
genitive skekkju skekkjunnar skekkna skekknanna

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.