skikka

From Danish skikke (“to send”).

skikka

1. to make someone do something, to order someone to do something (with the order coming from an authority figure such as a parent or the state)

   Hann var skikkaður í meðferð. ― They made him go to rehab.

   Hann var skikkaður til að hjálpa til við eldamennskuna. ― They made him help with the cooking.

   Hún var skikkuð með dómsúrskurði til að snúa aftur til Danmerkur. ― The court ordered her to return to Denmark.

   Synonyms: láta, skipa, skylda, neyða

2. (archaic) to send; to deliver; to hand over

The first meaning is used with either til or í, "skikka til einhvers" or "skikka í eitthvað".

• skikk
• skikkanlegur (“acceptable”)