sklepać

Polish

Etymology

From s- +‎ klepać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsklɛ.pat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: skle‧pać

Verb

sklepać pf (imperfective sklepywać)

  1. (transitive) to make a metal object flat or thin by tapping
    Synonym: wyklepać
  2. (transitive, colloquial) to beat up (to give a beating to)
    Synonym: pobić

Conjugation
Conjugation of sklepać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepać
future tense 1st sklepię sklepiemy
2nd sklepiesz sklepiecie
3rd sklepie sklepią
impersonal sklepie się
past tense 1st sklepałem sklepałam sklepaliśmy sklepałyśmy
2nd sklepałeś sklepałaś sklepaliście sklepałyście
3rd sklepał sklepała sklepało sklepali sklepały
impersonal sklepano
conditional 1st sklepałbym sklepałabym sklepalibyśmy sklepałybyśmy
2nd sklepałbyś sklepałabyś sklepalibyście sklepałybyście
3rd sklepałby sklepałaby sklepałoby sklepaliby sklepałyby
impersonal sklepano by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepie niech sklepią
passive adjectival participle sklepany sklepana sklepane sklepani sklepane
anterior adverbial participle sklepawszy
verbal noun sklepanie

Further reading
  • sklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.