skosić

Polish

Etymology

From s- +‎ kosić.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈskɔ.ɕit͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
Syllabification: sko‧sić

Verb

skosić pf (imperfective kosić)

(transitive) to mow
(transitive) to scythe

Conjugation

Conjugation of skosić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skosić
future tense	1^st	skoszę			skosimy
	2^nd	skosisz			skosicie
	3^rd	skosi			skoszą
	impersonal	skosi się
past tense	1^st	skosiłem	skosiłam		skosiliśmy	skosiłyśmy
	2^nd	skosiłeś	skosiłaś		skosiliście	skosiłyście
	3^rd	skosił	skosiła	skosiło	skosili	skosiły
	impersonal	skoszono
conditional	1^st	skosiłbym	skosiłabym		skosilibyśmy	skosiłybyśmy
	2^nd	skosiłbyś	skosiłabyś		skosilibyście	skosiłybyście
	3^rd	skosiłby	skosiłaby	skosiłoby	skosiliby	skosiłyby
	impersonal	skoszono by
imperative	1^st	niech skoszę			skośmy
	2^nd	skoś			skoście
	3^rd	niech skosi			niech skoszą
passive adjectival participle		skoszony	skoszona	skoszone	skoszeni	skoszone
anterior adverbial participle		skosiwszy
verbal noun		skoszenie

Related terms

nouns

verb

podkaszać

Further reading

skosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
skosić in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.