snerta

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsnɛr̥ta/
    Rhymes: -ɛr̥ta

Verb

snerta (weak verb, third-person singular past indicative snerti, supine snert)

  1. (with accusative) to touch
    Ég vaknaði þegar hún snerti öxlina mína.
    I woke up when she touched my shoulder.
  2. to regard, to concern, to affect
    Hvað þetta atvik snertir höfum við ákveðið að reka þig ekki.
    As regarding this incident we have decided not to expel you.

Conjugation
snerta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að snerta
supine
(sagnbót)		 snert
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 snertandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég snerti við snertum present
(nútíð)		 ég snerti við snertum
þú snertir þið snertið þú snertir þið snertið
hann, hún, það snertir þeir, þær, þau snerta hann, hún, það snerti þeir, þær, þau snerti
past
(þátíð)		 ég snerti við snertum past
(þátíð)		 ég snerti við snertum
þú snertir þið snertuð þú snertir þið snertuð
hann, hún, það snerti þeir, þær, þau snertu hann, hún, það snerti þeir, þær, þau snertu
imperative
(boðháttur)		 snert (þú) snertið (þið)
Forms with appended personal pronoun
snertu snertiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
snertast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að snertast
supine
(sagnbót)		 snerst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 snertandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég snertist við snertumst present
(nútíð)		 ég snertist við snertumst
þú snertist þið snertist þú snertist þið snertist
hann, hún, það snertist þeir, þær, þau snertast hann, hún, það snertist þeir, þær, þau snertist
past
(þátíð)		 ég snertist við snertumst past
(þátíð)		 ég snertist við snertumst
þú snertist þið snertust þú snertist þið snertust
hann, hún, það snertist þeir, þær, þau snertust hann, hún, það snertist þeir, þær, þau snertust
imperative
(boðháttur)		 snerst (þú) snertist (þið)
Forms with appended personal pronoun
snerstu snertisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
snertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snertur snert snert snertir snertar snert
accusative
(þolfall)		 snertan snerta snert snerta snertar snert
dative
(þágufall)		 snertum snertri snertu snertum snertum snertum
genitive
(eignarfall)		 snerts snertrar snerts snertra snertra snertra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snerti snerta snerta snertu snertu snertu
accusative
(þolfall)		 snerta snertu snerta snertu snertu snertu
dative
(þágufall)		 snerta snertu snerta snertu snertu snertu
genitive
(eignarfall)		 snerta snertu snerta snertu snertu snertu

Synonyms

Derived terms
  • snerta á
  • snerta streng í brjósti
  • snertur

Verb

snerta (strong verb, third-person singular past indicative snart, third-person plural past indicative snurtu, supine snortið)

  1. (with accusative, emotionally) to touch, to stir, to move
    Dauði hennar snart mig djúpt.
    Her death moved me deeply.

Conjugation
snerta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að snerta
supine
(sagnbót)		 snortið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 snertandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég snert við snertum present
(nútíð)		 ég snerti við snertum
þú snertur þið snertið þú snertir þið snertið
hann, hún, það snertur þeir, þær, þau snerta hann, hún, það snerti þeir, þær, þau snerti
past
(þátíð)		 ég snart við snurtum past
(þátíð)		 ég snyrti við snyrtum
þú snarst þið snurtuð þú snyrtir þið snyrtuð
hann, hún, það snart þeir, þær, þau snurtu hann, hún, það snyrti þeir, þær, þau snyrtu
imperative
(boðháttur)		 snert (þú) snertið (þið)
Forms with appended personal pronoun
snertu snertiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
snortinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snortinn snortin snortið snortnir snortnar snortin
accusative
(þolfall)		 snortinn snortna snortið snortna snortnar snortin
dative
(þágufall)		 snortnum snortinni snortnu snortnum snortnum snortnum
genitive
(eignarfall)		 snortins snortinnar snortins snortinna snortinna snortinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snortni snortna snortna snortnu snortnu snortnu
accusative
(þolfall)		 snortna snortnu snortna snortnu snortnu snortnu
dative
(þágufall)		 snortna snortnu snortna snortnu snortnu snortnu
genitive
(eignarfall)		 snortna snortnu snortna snortnu snortnu snortnu

Synonyms

Derived terms
  • snortinn
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.