snuć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *snùti (stem *snov-), from Proto-Balto-Slavic *snauˀ-, from Proto-Indo-European *snewH-.

snuć impf (perfective usnuć)

(transitive) to spin (to make yarn by twisting and winding fibers together)
Synonym: prząść
(transitive) to warp (to arrange (strands of thread, etc) so that they run lengthwise in weaving)
(transitive, figurative) to weave (to compose creatively and intricately; to fabricate)
(reflexive, figurative) to maunder (to walk aimlessly)
(reflexive, figurative, of smoke) to float (to move or hover slowly in the air)

Conjugation of snuć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		snuć
present tense	1^st	snuję			snujemy
	2^nd	snujesz			snujecie
	3^rd	snuje			snują
	impersonal	snuje się
past tense	1^st	snułem	snułam		snuliśmy	snułyśmy
	2^nd	snułeś	snułaś		snuliście	snułyście
	3^rd	snuł	snuła	snuło	snuli	snuły
	impersonal	snuto
future tense	1^st	będę snuł, będę snuć	będę snuła, będę snuć		będziemy snuli, będziemy snuć	będziemy snuły, będziemy snuć
	2^nd	będziesz snuł, będziesz snuć	będziesz snuła, będziesz snuć		będziecie snuli, będziecie snuć	będziecie snuły, będziecie snuć
	3^rd	będzie snuł, będzie snuć	będzie snuła, będzie snuć	będzie snuło, będzie snuć	będą snuli, będą snuć	będą snuły, będą snuć
	impersonal	będzie snuć się
conditional	1^st	snułbym	snułabym		snulibyśmy	snułybyśmy
	2^nd	snułbyś	snułabyś		snulibyście	snułybyście
	3^rd	snułby	snułaby	snułoby	snuliby	snułyby
	impersonal	snuto by
imperative	1^st	niech snuję			snujmy
	2^nd	snuj			snujcie
	3^rd	niech snuje			niech snują
active adjectival participle		snujący	snująca	snujące	snujący	snujące
passive adjectival participle		snuty	snuta	snute	snuci	snute
contemporary adverbial participle		snując
verbal noun		snucie

noun

verbs

nouns