snupra

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsnʏːpra/
  • Rhymes: -ʏːpra

Verb

snupra (weak verb, third-person singular past indicative snupraði, supine snuprað)

  1. (transitive, with accusative) to reprimand, to chide, to rebuke

Conjugation
snupra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að snupra
supine
(sagnbót)		 snuprað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 snuprandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég snupra við snuprum present
(nútíð)		 ég snupri við snuprum
þú snuprar þið snuprið þú snuprir þið snuprið
hann, hún, það snuprar þeir, þær, þau snupra hann, hún, það snupri þeir, þær, þau snupri
past
(þátíð)		 ég snupraði við snupruðum past
(þátíð)		 ég snupraði við snupruðum
þú snupraðir þið snupruðuð þú snupraðir þið snupruðuð
hann, hún, það snupraði þeir, þær, þau snupruðu hann, hún, það snupraði þeir, þær, þau snupruðu
imperative
(boðháttur)		 snupra (þú) snuprið (þið)
Forms with appended personal pronoun
snupraðu snupriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
snupraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snupraður snupruð snuprað snupraðir snupraðar snupruð
accusative
(þolfall)		 snupraðan snupraða snuprað snupraða snupraðar snupruð
dative
(þágufall)		 snupruðum snupraðri snupruðu snupruðum snupruðum snupruðum
genitive
(eignarfall)		 snupraðs snupraðrar snupraðs snupraðra snupraðra snupraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 snupraði snupraða snupraða snupruðu snupruðu snupruðu
accusative
(þolfall)		 snupraða snupruðu snupraða snupruðu snupruðu snupruðu
dative
(þágufall)		 snupraða snupruðu snupraða snupruðu snupruðu snupruðu
genitive
(eignarfall)		 snupraða snupruðu snupraða snupruðu snupruðu snupruðu

Noun

snupra f (genitive singular snupru, nominative plural snuprur)

  1. reprimand, rebuke

Declension
declension of snupra
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative snupra snupran snuprur snuprurnar
accusative snupru snupruna snuprur snuprurnar
dative snupru snuprunni snuprum snuprunum
genitive snupru snuprunnar snupra snupranna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.