sofna

Icelandic

Etymology

From Old Norse sofna.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɔpna/
    Rhymes: -ɔpna

Verb

sofna (weak verb, third-person singular past indicative sofnaði, supine sofnað)

  1. (intransitive) to fall asleep
    Ég veit ég ætlaði að mæta en ég sofnaði yfir sjónvarpinu. ― I know I was going to show up but I fell asleep watching the telly.
    Synonym: falla í svefn

Conjugation
sofna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sofna
supine
(sagnbót)		 sofnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sofnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sofna við sofnum present
(nútíð)		 ég sofni við sofnum
þú sofnar þið sofnið þú sofnir þið sofnið
hann, hún, það sofnar þeir, þær, þau sofna hann, hún, það sofni þeir, þær, þau sofni
past
(þátíð)		 ég sofnaði við sofnuðum past
(þátíð)		 ég sofnaði við sofnuðum
þú sofnaðir þið sofnuðuð þú sofnaðir þið sofnuðuð
hann, hún, það sofnaði þeir, þær, þau sofnuðu hann, hún, það sofnaði þeir, þær, þau sofnuðu
imperative
(boðháttur)		 sofna (þú) sofnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sofnaðu sofniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sofnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sofnaður sofnuð sofnað sofnaðir sofnaðar sofnuð
accusative
(þolfall)		 sofnaðan sofnaða sofnað sofnaða sofnaðar sofnuð
dative
(þágufall)		 sofnuðum sofnaðri sofnuðu sofnuðum sofnuðum sofnuðum
genitive
(eignarfall)		 sofnaðs sofnaðrar sofnaðs sofnaðra sofnaðra sofnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sofnaði sofnaða sofnaða sofnuðu sofnuðu sofnuðu
accusative
(þolfall)		 sofnaða sofnuðu sofnaða sofnuðu sofnuðu sofnuðu
dative
(þágufall)		 sofnaða sofnuðu sofnaða sofnuðu sofnuðu sofnuðu
genitive
(eignarfall)		 sofnaða sofnuðu sofnaða sofnuðu sofnuðu sofnuðu

Old Norse

Etymology

sofa (“to sleep”) +‎ -na (“inchoative suffix”)

Verb

sofna

  1. to fall asleep
    • Völundarkviða, verse 31, l. 1-2
      Vaki ek ávallt / viljalauss,
      sofna ek minnst / síz mína sonu dauða;
      I am always awake / bereft of joy,
      I sleep very little / since the death of my sons.

Conjugation
Conjugation of sofna — active (weak class 2)
infinitive sofna
present participle sofnandi
past participle sofnaðr
indicative present past
1st-person singular sofna sofnaða
2nd-person singular sofnar sofnaðir
3rd-person singular sofnar sofnaði
1st-person plural sofnum sofnuðum
2nd-person plural sofnið sofnuðuð
3rd-person plural sofna sofnuðu
subjunctive present past
1st-person singular sofna sofnaða
2nd-person singular sofnir sofnaðir
3rd-person singular sofni sofnaði
1st-person plural sofnim sofnaðim
2nd-person plural sofnið sofnaðið
3rd-person plural sofni sofnaði
imperative present
2nd-person singular sofna
1st-person plural sofnum
2nd-person plural sofnið
Conjugation of sofna — mediopassive (weak class 2)
infinitive sofnask
present participle sofnandisk
past participle sofnazk
indicative present past
1st-person singular sofnumk sofnuðumk
2nd-person singular sofnask sofnaðisk
3rd-person singular sofnask sofnaðisk
1st-person plural sofnumsk sofnuðumsk
2nd-person plural sofnizk sofnuðuzk
3rd-person plural sofnask sofnuðusk
subjunctive present past
1st-person singular sofnumk sofnuðumk
2nd-person singular sofnisk sofnaðisk
3rd-person singular sofnisk sofnaðisk
1st-person plural sofnimsk sofnaðimsk
2nd-person plural sofnizk sofnaðizk
3rd-person plural sofnisk sofnaðisk
imperative present
2nd-person singular sofnask
1st-person plural sofnumsk
2nd-person plural sofnizk

Descendants
  • Icelandic: sofna
  • Faroese: sovna
  • Norwegian Nynorsk: sobna, somna, somne, sovna, sovne
  • Norwegian Bokmål: sovne
  • Old Swedish: somna, sofna
  • Danish: sovne (obsolete)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.