sojusznik

Polish

Etymology

From sojusz +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /sɔˈjuʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂɲik
  • Syllabification: so‧jusz‧nik

Noun

sojusznik m pers (feminine sojuszniczka)

  1. (politics) ally (one united to another by treaty or league)
    Synonyms: aliant, sprzymierzeniec

Declension
Declension of sojusznik
singular plural
nominative sojusznik sojusznicy
genitive sojusznika sojuszników
dative sojusznikowi sojusznikom
accusative sojusznika sojuszników
instrumental sojusznikiem sojusznikami
locative sojuszniku sojusznikach
vocative sojuszniku sojusznicy

Derived terms
adjective

Further reading
  • sojusznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sojusznik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.