sorollar
Catalan
Etymology
Perhaps from Vulgar Latin *subrotulare, from Latin rotula (“small wheel”).
Pronunciation
Verb
sorollar (first-person singular present sorollo, past participle sorollat)
- (transitive, intransitive) to shake, wobble
Conjugation
Conjugation of sorollar (first conjugation)
| infinitive | sorollar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | sorollant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | sorollat | sorollada | |||||
| plural | sorollats | sorollades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sorollo | sorolles | sorolla | sorollem | sorolleu | sorollen | |
| imperfect | sorollava | sorollaves | sorollava | sorollàvem | sorollàveu | sorollaven | |
| future | sorollaré | sorollaràs | sorollarà | sorollarem | sorollareu | sorollaran | |
| preterite | sorollí | sorollares | sorollà | sorollàrem | sorollàreu | sorollaren | |
| conditional | sorollaria | sorollaries | sorollaria | sorollaríem | sorollaríeu | sorollarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | sorolli | sorollis | sorolli | sorollem | sorolleu | sorollin | |
| imperfect | sorollés | sorollessis | sorollés | sorolléssim | sorolléssiu | sorollessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | sorolla | sorolli | sorollem | sorolleu | sorollin | ||
Derived terms
Further reading
- “sorollar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “sorollar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.