spiąć

See also: spiac, śpiać, and śpiąc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъpęti (stem *sъpьn-). By surface analysis, s- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /spjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: spiąć

Verb

spiąć pf (imperfective spinać)

  1. (transitive) to bind together
  2. (transitive) to connect
  3. (reflexive) to become focused, motivated; to get ready
  4. (reflexive) to become anxious

Conjugation
Conjugation of spiąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spiąć
future tense 1st zepnę zepniemy
2nd zepniesz zepniecie
3rd zepnie zepną
impersonal zepnie się
past tense 1st spiąłem spięłam spięliśmy spięłyśmy
2nd spiąłeś spięłaś spięliście spięłyście
3rd spiął spięła spięło spięli spięły
impersonal spięto
conditional 1st spiąłbym spięłabym spięlibyśmy spięłybyśmy
2nd spiąłbyś spięłabyś spięlibyście spięłybyście
3rd spiąłby spięłaby spięłoby spięliby spięłyby
impersonal spięto by
imperative 1st niech zepnę zepnijmy
2nd zepnij zepnijcie
3rd niech zepnie niech zepną
passive adjectival participle spięty spięta spięte spięci spięte
anterior adverbial participle spiąwszy
verbal noun spięcie

Further reading
  • spiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.