splunąć

Polish

Etymology

From s- +‎ plunąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsplu.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: splu‧nąć

Verb

splunąć pf (imperfective spluwać)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate (saliva or another substance) from the mouth, etc.)
    Synonym: plunąć

Conjugation
Conjugation of splunąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive splunąć
future tense 1st splunę spluniemy
2nd spluniesz spluniecie
3rd splunie spluną
impersonal splunie się
past tense 1st splunąłem splunęłam splunęliśmy splunęłyśmy
2nd splunąłeś splunęłaś splunęliście splunęłyście
3rd splunął splunęła splunęło splunęli splunęły
conditional 1st splunąłbym splunęłabym splunęlibyśmy splunęłybyśmy
2nd splunąłbyś splunęłabyś splunęlibyście splunęłybyście
3rd splunąłby splunęłaby splunęłoby splunęliby splunęłyby
imperative 1st niech splunę spluńmy
2nd spluń spluńcie
3rd niech splunie niech spluną
anterior adverbial participle splunąwszy
verbal noun splunięcie
nouns

Further reading
  • splunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • splunąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.