sprawny

Polish

Etymology

From sprawić +‎ -ny. Compare Slovak správny (“correct; right”), Czech správný (“correct; right”) or Hungarian ügyes.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsprav.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avnɨ
  • Syllabification: spraw‧ny

Adjective

sprawny (comparative sprawniejszy, superlative najsprawniejszy, adverb sprawnie)

  1. efficient, faultless, proper
  2. proficient, skillful
  3. healthy, capable (of people)
  4. operative, functional, serviceable (of devices)

Declension
Declension of sprawny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative sprawny sprawne sprawna sprawni sprawne
genitive sprawnego sprawnej sprawnych
dative sprawnemu sprawnym
accusative sprawnego sprawny sprawne sprawną sprawnych sprawne
instrumental sprawnym sprawnymi
locative sprawnej sprawnych

See also

Further reading
  • sprawny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sprawny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.