strażnik

See also: strážník

Polish

Etymology

From straż +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstraʐ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐɲik
  • Syllabification: straż‧nik

Noun

strażnik m pers (feminine strażniczka)

  1. guard (a person who protects something)

Declension
Declension of strażnik
singular plural
nominative strażnik strażnicy
genitive strażnika strażników
dative strażnikowi strażnikom
accusative strażnika strażników
instrumental strażnikiem strażnikami
locative strażniku strażnikach
vocative strażniku strażnicy

Further reading
  • strażnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strażnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.