struchleć

Polish

Etymology

From s- +‎ truchleć.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈstrux.lɛt͡ɕ/
Rhymes: -uxlɛt͡ɕ
Syllabification: struch‧leć

Verb

struchleć pf (imperfective truchleć)

(intransitive) to become terrified with, to quake with fear
Hypernyms: przerazić się, zlęknąć się

Conjugation

Conjugation of struchleć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		struchleć
future tense	1^st	struchleję			struchlejemy
	2^nd	struchlejesz			struchlejecie
	3^rd	struchleje			struchleją
	impersonal	struchleje się
past tense	1^st	struchlałem	struchlałam		struchleliśmy	struchlałyśmy
	2^nd	struchlałeś	struchlałaś		struchleliście	struchlałyście
	3^rd	struchlał	struchlała	struchlało	struchleli	struchlały
	impersonal	struchlano
conditional	1^st	struchlałbym	struchlałabym		struchlelibyśmy	struchlałybyśmy
	2^nd	struchlałbyś	struchlałabyś		struchlelibyście	struchlałybyście
	3^rd	struchlałby	struchlałaby	struchlałoby	struchleliby	struchlałyby
	impersonal	struchlano by
imperative	1^st	niech struchleję			struchlejmy
	2^nd	struchlej			struchlejcie
	3^rd	niech struchleje			niech struchleją
anterior adverbial participle		struchlawszy
verbal noun		struchlenie

Derived terms

adjective

struchlały

Related terms

noun

truchło

Further reading

struchleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
struchleć in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.