strzelec

See also: Strzelec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strzelec, from Proto-Slavic *strělьcь. By surface analysis, strzelać +‎ -ec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstʂɛ.lɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡s
  • Syllabification: strze‧lec

Noun

strzelec m pers (feminine strzelczyni)

  1. marksman, shooter

Declension
Declension of strzelec
singular plural
nominative strzelec strzelcy/strzelce (depreciative)
genitive strzelca strzelców
dative strzelcowi strzelcom
accusative strzelca strzelców
instrumental strzelcem strzelcami
locative strzelcu strzelcach
vocative strzelcu/strzelcze strzelcy

Derived terms
adjective
noun

Further reading
  • strzelec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strzelec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.