suportar
Catalan
Etymology
From Latin supportāre.
Pronunciation
Verb
suportar (first-person singular present suporto, past participle suportat)
- to support
- to tolerate; put up with; take
Conjugation
Conjugation of suportar (first conjugation)
| infinitive | suportar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | suportant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | suportat | suportada | |||||
| plural | suportats | suportades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | suporto | suportes | suporta | suportem | suporteu | suporten | |
| imperfect | suportava | suportaves | suportava | suportàvem | suportàveu | suportaven | |
| future | suportaré | suportaràs | suportarà | suportarem | suportareu | suportaran | |
| preterite | suportí | suportares | suportà | suportàrem | suportàreu | suportaren | |
| conditional | suportaria | suportaries | suportaria | suportaríem | suportaríeu | suportarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | suporti | suportis | suporti | suportem | suporteu | suportin | |
| imperfect | suportés | suportessis | suportés | suportéssim | suportéssiu | suportessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | suporta | suporti | suportem | suporteu | suportin | ||
Derived terms
- suport
- suportable
Further reading
- “suportar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “suportar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “suportar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “suportar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Ido
Verb
suportar (present tense suportas, past tense suportis, future tense suportos, imperative suportez, conditional suportus)
- to support (bear the weight of?)
Conjugation
Conjugation of suportar
![]() |
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | suportar | suportir | suportor | ||||
| tense | suportas | suportis | suportos | ||||
| conditional | suportus | ||||||
| imperative | suportez | ||||||
| adjective active participle | suportanta | suportinta | suportonta | ||||
| adverbial active participle | suportante | suportinte | suportonte | ||||
| nominal active participle | singular | suportanto | suportinto | suportonto | |||
| plural | suportanti | suportinti | suportonti | ||||
| adjective passive participle | suportata | suportita | suportota | ||||
| adverbial passive participle | suportate | suportite | suportote | ||||
| nominal passive participle | singular | suportato | suportito | suportoto | |||
| plural | suportati | suportiti | suportoti | ||||
Synonyms
- sustenar
- tolerar
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin supportāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /su.poʁˈta(ʁ)/ [su.pohˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /su.poɾˈta(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /su.poʁˈta(ʁ)/ [su.poχˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /su.poɻˈta(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /su.puɾˈtaɾ/
Verb
suportar (first-person singular present suporto, first-person singular preterite suportei, past participle suportado)
- to tolerate; put up with; take
Conjugation
Conjugation of suportar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Related terms
Further reading
- “suportar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
