sykać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sykati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɨ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: sy‧kać

Verb

sykać impf (perfective syknąć)

  1. (intransitive) to hiss (to make a hissing sound)
    Synonym: syczeć
  2. (intransitive) to hiss (to condemn or express contempt by hissing)
    Synonym: syczeć

Conjugation
Conjugation of sykać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sykać
present tense 1st sykam sykamy
2nd sykasz sykacie
3rd syka sykają
impersonal syka się
past tense 1st sykałem sykałam sykaliśmy sykałyśmy
2nd sykałeś sykałaś sykaliście sykałyście
3rd sykał sykała sykało sykali sykały
impersonal sykano
future tense 1st będę sykał,
będę sykać
 będę sykała,
będę sykać
 będziemy sykali,
będziemy sykać
 będziemy sykały,
będziemy sykać
2nd będziesz sykał,
będziesz sykać
 będziesz sykała,
będziesz sykać
 będziecie sykali,
będziecie sykać
 będziecie sykały,
będziecie sykać
3rd będzie sykał,
będzie sykać
 będzie sykała,
będzie sykać
 będzie sykało,
będzie sykać
 będą sykali,
będą sykać
 będą sykały,
będą sykać
impersonal będzie sykać się
conditional 1st sykałbym sykałabym sykalibyśmy sykałybyśmy
2nd sykałbyś sykałabyś sykalibyście sykałybyście
3rd sykałby sykałaby sykałoby sykaliby sykałyby
impersonal sykano by
imperative 1st niech sykam sykajmy
2nd sykaj sykajcie
3rd niech syka niech sykają
active adjectival participle sykający sykająca sykające sykający sykające
contemporary adverbial participle sykając
verbal noun sykanie
adjective
  • sykliwy
nouns

Further reading
  • sykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sykać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.