syknąć

Polish

Etymology

From sykać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsɨk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: syk‧nąć

Verb

syknąć pf (imperfective sykać or syczeć)

  1. (intransitive) to hiss (to make a hissing sound)
  2. (intransitive) to hiss (to condemn or express contempt by hissing)

Conjugation
Conjugation of syknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive syknąć
future tense 1st syknę sykniemy
2nd sykniesz sykniecie
3rd syknie sykną
impersonal syknie się
past tense 1st syknąłem syknęłam syknęliśmy syknęłyśmy
2nd syknąłeś syknęłaś syknęliście syknęłyście
3rd syknął syknęła syknęło syknęli syknęły
impersonal syknięto
conditional 1st syknąłbym syknęłabym syknęlibyśmy syknęłybyśmy
2nd syknąłbyś syknęłabyś syknęlibyście syknęłybyście
3rd syknąłby syknęłaby syknęłoby syknęliby syknęłyby
impersonal syknięto by
imperative 1st niech syknę syknijmy
2nd syknij syknijcie
3rd niech syknie niech sykną
anterior adverbial participle syknąwszy
verbal noun syknięcie
adjective
  • sykliwy
nouns

Further reading
  • syknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • syknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.