szafa

Polish

Etymology

Borrowed from German Schaff, from Middle High German schaf, from Old High German scaph, from Proto-Germanic *skapą.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʂa.fa/
Audio (file)
Rhymes: -afa
Syllabification: sza‧fa

Noun

szafa f (diminutive szafka)

cupboard
wardrobe, closet

Declension

Declension of szafa

	singular	plural
nominative	szafa	szafy
genitive	szafy	szaf
dative	szafie	szafom
accusative	szafę	szafy
instrumental	szafą	szafami
locative	szafie	szafach
vocative	szafo	szafy

Related terms

szafa grająca

Further reading

szafa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
szafa in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.