szperać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *čьpyrati.

szperać impf (perfective poszperać or wyszperać)

(intransitive) to fumble, to rummage (to search something thoroughly and with disregard)
Synonym: grzebać
(intransitive) to look up (to obtain information about something from a text source)

Conjugation of szperać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szperać
present tense	1^st	szperam			szperamy
	2^nd	szperasz			szperacie
	3^rd	szpera			szperają
	impersonal	szpera się
past tense	1^st	szperałem	szperałam		szperaliśmy	szperałyśmy
	2^nd	szperałeś	szperałaś		szperaliście	szperałyście
	3^rd	szperał	szperała	szperało	szperali	szperały
	impersonal	szperano
future tense	1^st	będę szperał, będę szperać	będę szperała, będę szperać		będziemy szperali, będziemy szperać	będziemy szperały, będziemy szperać
	2^nd	będziesz szperał, będziesz szperać	będziesz szperała, będziesz szperać		będziecie szperali, będziecie szperać	będziecie szperały, będziecie szperać
	3^rd	będzie szperał, będzie szperać	będzie szperała, będzie szperać	będzie szperało, będzie szperać	będą szperali, będą szperać	będą szperały, będą szperać
	impersonal	będzie szperać się
conditional	1^st	szperałbym	szperałabym		szperalibyśmy	szperałybyśmy
	2^nd	szperałbyś	szperałabyś		szperalibyście	szperałybyście
	3^rd	szperałby	szperałaby	szperałoby	szperaliby	szperałyby
	impersonal	szperano by
imperative	1^st	niech szperam			szperajmy
	2^nd	szperaj			szperajcie
	3^rd	niech szpera			niech szperają
active adjectival participle		szperający	szperająca	szperające	szperający	szperające
contemporary adverbial participle		szperając
verbal noun		szperanie

nouns

adjective

noun