szperacz

Polish

Etymology

From szperać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂpɛ.rat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrat͡ʂ
  • Syllabification: szpe‧racz

Noun

szperacz m pers (feminine szperaczka)

  1. (colloquial) person who looks up information in books and/or archives (Is there an English equivalent to this definition?)
  2. (colloquial) rummager

Declension
Declension of szperacz
singular plural
nominative szperacz szperacze
genitive szperacza szperaczy
dative szperaczowi szperaczom
accusative szperacza szperaczy
instrumental szperaczem szperaczami
locative szperaczu szperaczach
vocative szperaczu szperacze

Noun

szperacz m inan

  1. (colloquial) searchlight

Declension
Declension of szperacz
singular plural
nominative szperacz szperacze
genitive szperacza szperaczy
dative szperaczowi szperaczom
accusative szperacz szperacze
instrumental szperaczem szperaczami
locative szperaczu szperaczach
vocative szperaczu szperacze

Further reading
  • szperacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szperacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.