szydzić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *šuditi.

szydzić impf

(intransitive) to mock, to taunt, to deride [+ z (genitive) = somebody/something]
Synonyms: drwić, (archaic) dworować, kpić, naigrawać się, natrząsać się, przedrzeźniać

Synonyms: see Thesaurus:obrażać

Conjugation of szydzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szydzić
present tense	1^st	szydzę			szydzimy
	2^nd	szydzisz			szydzicie
	3^rd	szydzi			szydzą
	impersonal	szydzi się
past tense	1^st	szydziłem	szydziłam		szydziliśmy	szydziłyśmy
	2^nd	szydziłeś	szydziłaś		szydziliście	szydziłyście
	3^rd	szydził	szydziła	szydziło	szydzili	szydziły
	impersonal	szydzono
future tense	1^st	będę szydził, będę szydzić	będę szydziła, będę szydzić		będziemy szydzili, będziemy szydzić	będziemy szydziły, będziemy szydzić
	2^nd	będziesz szydził, będziesz szydzić	będziesz szydziła, będziesz szydzić		będziecie szydzili, będziecie szydzić	będziecie szydziły, będziecie szydzić
	3^rd	będzie szydził, będzie szydzić	będzie szydziła, będzie szydzić	będzie szydziło, będzie szydzić	będą szydzili, będą szydzić	będą szydziły, będą szydzić
	impersonal	będzie szydzić się
conditional	1^st	szydziłbym	szydziłabym		szydzilibyśmy	szydziłybyśmy
	2^nd	szydziłbyś	szydziłabyś		szydzilibyście	szydziłybyście
	3^rd	szydziłby	szydziłaby	szydziłoby	szydziliby	szydziłyby
	impersonal	szydzono by
imperative	1^st	niech szydzę			szydźmy
	2^nd	szydź			szydźcie
	3^rd	niech szydzi			niech szydzą
active adjectival participle		szydzący	szydząca	szydzące	szydzący	szydzące
contemporary adverbial participle		szydząc
verbal noun		szydzenie

verbs

adjectives

adverbs

nouns