tarvur
Faroese
    
    Etymology 1
    
From Old Norse tarfr, from Old Irish tarb, from Proto-Celtic *tarwos (“bull”), from Proto-Indo-European *táwros (“bull”). Compare Latin taurus, Old Norse þjórr (Faroese tjórur), from Proto-Semitic *θawr- (“bull, ox”), or from an unknown source.
Noun
    
tarvur m (genitive singular tarvs, plural tarvar)
Declension
    
| Declension of tarvur | ||||
|---|---|---|---|---|
| m6 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tarvur | tarvurin | tarvar | tarvarnir | 
| accusative | tarv | tarvin | tarvar | tarvarnar | 
| dative | tarvi | tarvinum | tarvum | tarvunum | 
| genitive | tarvs | tarvsins | tarva | tarvanna | 
Etymology 2
    
From Old Norse þǫrf (“need”), from Proto-Germanic *þarbō. Cognate with Old English þearf, Gothic 𐌸𐌰𐍂𐌱𐌰 (þarba) and Icelandic þörf.
Declension
    
| m15 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | tarvur | tarvurin | tarvir | tarvirnir | 
| Accusative | tarv | tarvin | tarvir | tarvirnar | 
| Dative | tarvi | tarvinum | tarvum | tarvunum | 
| Genitive | tarvs | tarvsins | tarva | tarvanna | 
Synonyms
    
Related terms
    
- tarva (“to need”)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.