tonificar
Catalan
Pronunciation
Verb
tonificar (first-person singular present tonifico, past participle tonificat)
- (transitive) to tonify, invigorate, fortify
Conjugation
Conjugation of tonificar (first conjugation)
| infinitive | tonificar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | tonificant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | tonificat | tonificada | |||||
| plural | tonificats | tonificades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | tonifico | tonifiques | tonifica | tonifiquem | tonifiqueu | tonifiquen | |
| imperfect | tonificava | tonificaves | tonificava | tonificàvem | tonificàveu | tonificaven | |
| future | tonificaré | tonificaràs | tonificarà | tonificarem | tonificareu | tonificaran | |
| preterite | tonifiquí | tonificares | tonificà | tonificàrem | tonificàreu | tonificaren | |
| conditional | tonificaria | tonificaries | tonificaria | tonificaríem | tonificaríeu | tonificarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | tonifiqui | tonifiquis | tonifiqui | tonifiquem | tonifiqueu | tonifiquin | |
| imperfect | tonifiqués | tonifiquessis | tonifiqués | tonifiquéssim | tonifiquéssiu | tonifiquessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | tonifica | tonifiqui | tonifiquem | tonifiqueu | tonifiquin | ||
Derived terms
- tonificació
- tonificant
Further reading
- “tonificar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Spanish
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /tonifiˈkaɾ/ [t̪o.ni.fiˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: to‧ni‧fi‧car
Verb
tonificar (first-person singular present tonifico, first-person singular preterite tonifiqué, past participle tonificado)
- (transitive) to tone, tone up
- 2015 September 16, “Juanetes, calambres y otros males que aparecen al andar, solucionados”, in El País:
- Esta lesión, que básicamente consiste en la sobrecarga del tendón que conecta la rótula con la tibia, se puede evitar "manteniendo la musculatura tonificada y con una buena flexibilidad.
- (please add an English translation of this quote)
- Synonym: entonar
-
Conjugation
Conjugation of tonificar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of tonificar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive tonificar | |||||||
| dative | tonificarme | tonificarte | tonificarle, tonificarse | tonificarnos | tonificaros | tonificarles, tonificarse | |
| accusative | tonificarme | tonificarte | tonificarlo, tonificarla, tonificarse | tonificarnos | tonificaros | tonificarlos, tonificarlas, tonificarse | |
| with gerund tonificando | |||||||
| dative | tonificándome | tonificándote | tonificándole, tonificándose | tonificándonos | tonificándoos | tonificándoles, tonificándose | |
| accusative | tonificándome | tonificándote | tonificándolo, tonificándola, tonificándose | tonificándonos | tonificándoos | tonificándolos, tonificándolas, tonificándose | |
| with informal second-person singular tú imperative tonifica | |||||||
| dative | tonifícame | tonifícate | tonifícale | tonifícanos | not used | tonifícales | |
| accusative | tonifícame | tonifícate | tonifícalo, tonifícala | tonifícanos | not used | tonifícalos, tonifícalas | |
| with informal second-person singular vos imperative tonificá | |||||||
| dative | tonificame | tonificate | tonificale | tonificanos | not used | tonificales | |
| accusative | tonificame | tonificate | tonificalo, tonificala | tonificanos | not used | tonificalos, tonificalas | |
| with formal second-person singular imperative tonifique | |||||||
| dative | tonifíqueme | not used | tonifíquele, tonifíquese | tonifíquenos | not used | tonifíqueles | |
| accusative | tonifíqueme | not used | tonifíquelo, tonifíquela, tonifíquese | tonifíquenos | not used | tonifíquelos, tonifíquelas | |
| with first-person plural imperative tonifiquemos | |||||||
| dative | not used | tonifiquémoste | tonifiquémosle | tonifiquémonos | tonifiquémoos | tonifiquémosles | |
| accusative | not used | tonifiquémoste | tonifiquémoslo, tonifiquémosla | tonifiquémonos | tonifiquémoos | tonifiquémoslos, tonifiquémoslas | |
| with informal second-person plural imperative tonificad | |||||||
| dative | tonificadme | not used | tonificadle | tonificadnos | tonificaos | tonificadles | |
| accusative | tonificadme | not used | tonificadlo, tonificadla | tonificadnos | tonificaos | tonificadlos, tonificadlas | |
| with formal second-person plural imperative tonifiquen | |||||||
| dative | tonifíquenme | not used | tonifíquenle | tonifíquennos | not used | tonifíquenles, tonifíquense | |
| accusative | tonifíquenme | not used | tonifíquenlo, tonifíquenla | tonifíquennos | not used | tonifíquenlos, tonifíquenlas, tonifíquense | |
Derived terms
- tonificación
- tonificador
- tonificante
Further reading
- “tonificar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.