topnieć

Polish

From topny +‎ -eć.

topnieć impf (perfective stopnieć)

(intransitive) to melt (change from a solid state to a liquid state)
(intransitive) to shrink, dwindle
Różnica między bogatymi a biednymi zauważalnie topnieje. ― The difference between the rich and the poor is visibly shrinking.
(intransitive) to melt (be softened emotionally or touched)

Conjugation of topnieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		topnieć
present tense	1^st	topnieję			topniejemy
	2^nd	topniejesz			topniejecie
	3^rd	topnieje			topnieją
	impersonal	topnieje się
past tense	1^st	topniałem	topniałam		topnieliśmy	topniałyśmy
	2^nd	topniałeś	topniałaś		topnieliście	topniałyście
	3^rd	topniał	topniała	topniało	topnieli	topniały
	impersonal	topniano
future tense	1^st	będę topniał, będę topnieć	będę topniała, będę topnieć		będziemy topnieli, będziemy topnieć	będziemy topniały, będziemy topnieć
	2^nd	będziesz topniał, będziesz topnieć	będziesz topniała, będziesz topnieć		będziecie topnieli, będziecie topnieć	będziecie topniały, będziecie topnieć
	3^rd	będzie topniał, będzie topnieć	będzie topniała, będzie topnieć	będzie topniało, będzie topnieć	będą topnieli, będą topnieć	będą topniały, będą topnieć
	impersonal	będzie topnieć się
conditional	1^st	topniałbym	topniałabym		topnielibyśmy	topniałybyśmy
	2^nd	topniałbyś	topniałabyś		topnielibyście	topniałybyście
	3^rd	topniałby	topniałaby	topniałoby	topnieliby	topniałyby
	impersonal	topniano by
imperative	1^st	niech topnieję			topniejmy
	2^nd	topniej			topniejcie
	3^rd	niech topnieje			niech topnieją
active adjectival participle		topniejący	topniejąca	topniejące	topniejący	topniejące
contemporary adverbial participle		topniejąc
verbal noun		topnienie