trybić

Polish

Etymology

From tryb +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɨ.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨbit͡ɕ
  • Syllabification: try‧bić

Verb

trybić impf (perfective zatrybić)

  1. (intransitive, colloquial) to function properly
    Synonym: działać
  2. (transitive, colloquial) to catch on, to get it (to understand something)
    Synonyms: czaić, jarzyć, kapować, kminić, kumać

Conjugation
Conjugation of trybić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trybić
present tense 1st trybię trybimy
2nd trybisz trybicie
3rd trybi trybią
impersonal trybi się
past tense 1st trybiłem trybiłam trybiliśmy trybiłyśmy
2nd trybiłeś trybiłaś trybiliście trybiłyście
3rd trybił trybiła trybiło trybili trybiły
impersonal trybiono
future tense 1st będę trybił,
będę trybić
 będę trybiła,
będę trybić
 będziemy trybili,
będziemy trybić
 będziemy trybiły,
będziemy trybić
2nd będziesz trybił,
będziesz trybić
 będziesz trybiła,
będziesz trybić
 będziecie trybili,
będziecie trybić
 będziecie trybiły,
będziecie trybić
3rd będzie trybił,
będzie trybić
 będzie trybiła,
będzie trybić
 będzie trybiło,
będzie trybić
 będą trybili,
będą trybić
 będą trybiły,
będą trybić
impersonal będzie trybić się
conditional 1st trybiłbym trybiłabym trybilibyśmy trybiłybyśmy
2nd trybiłbyś trybiłabyś trybilibyście trybiłybyście
3rd trybiłby trybiłaby trybiłoby trybiliby trybiłyby
impersonal trybiono by
imperative 1st niech trybię trybmy
2nd tryb trybcie
3rd niech trybi niech trybią
active adjectival participle trybiący trybiąca trybiące trybiący trybiące
passive adjectival participle trybiony trybiona trybione trybieni trybione
contemporary adverbial participle trybiąc
verbal noun trybienie
noun

Further reading
  • trybić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trybić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.