trzaskać

Polish

trzaskać impf (perfective trzasnąć)

(transitive) to slam, to bang, to crack [+instrumental = what]
Proszę nie trzaskaj drzwiami. ― Please do not slam the door.

Synonyms: grzmocić, łupać, walić

Conjugation of trzaskać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trzaskać
present tense	1^st	trzaskam			trzaskamy
	2^nd	trzaskasz			trzaskacie
	3^rd	trzaska			trzaskają
	impersonal	trzaska się
past tense	1^st	trzaskałem	trzaskałam		trzaskaliśmy	trzaskałyśmy
	2^nd	trzaskałeś	trzaskałaś		trzaskaliście	trzaskałyście
	3^rd	trzaskał	trzaskała	trzaskało	trzaskali	trzaskały
	impersonal	trzaskano
future tense	1^st	będę trzaskał, będę trzaskać	będę trzaskała, będę trzaskać		będziemy trzaskali, będziemy trzaskać	będziemy trzaskały, będziemy trzaskać
	2^nd	będziesz trzaskał, będziesz trzaskać	będziesz trzaskała, będziesz trzaskać		będziecie trzaskali, będziecie trzaskać	będziecie trzaskały, będziecie trzaskać
	3^rd	będzie trzaskał, będzie trzaskać	będzie trzaskała, będzie trzaskać	będzie trzaskało, będzie trzaskać	będą trzaskali, będą trzaskać	będą trzaskały, będą trzaskać
	impersonal	będzie trzaskać się
conditional	1^st	trzaskałbym	trzaskałabym		trzaskalibyśmy	trzaskałybyśmy
	2^nd	trzaskałbyś	trzaskałabyś		trzaskalibyście	trzaskałybyście
	3^rd	trzaskałby	trzaskałaby	trzaskałoby	trzaskaliby	trzaskałyby
	impersonal	trzaskano by
imperative	1^st	niech trzaskam			trzaskajmy
	2^nd	trzaskaj			trzaskajcie
	3^rd	niech trzaska			niech trzaskają
active adjectival participle		trzaskający	trzaskająca	trzaskające	trzaskający	trzaskające
contemporary adverbial participle		trzaskając
verbal noun		trzaskanie

noun