uciszyć

Polish

Etymology

From u- +‎ cichy +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈt͡ɕi.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧ci‧szyć

Verb

uciszyć pf (imperfective uciszać)

  1. (transitive) to silence, to quiet, to hush
  2. (transitive) to calm, to still
    Synonym: uspokoić
  3. (reflexive) to fall silent, to quieten
    Synonyms: zamilknąć, umilknąć

Conjugation
Conjugation of uciszyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uciszyć
future tense 1st uciszę uciszymy
2nd uciszysz uciszycie
3rd uciszy uciszą
impersonal uciszy się
past tense 1st uciszyłem uciszyłam uciszyliśmy uciszyłyśmy
2nd uciszyłeś uciszyłaś uciszyliście uciszyłyście
3rd uciszył uciszyła uciszyło uciszyli uciszyły
impersonal uciszono
conditional 1st uciszyłbym uciszyłabym uciszylibyśmy uciszyłybyśmy
2nd uciszyłbyś uciszyłabyś uciszylibyście uciszyłybyście
3rd uciszyłby uciszyłaby uciszyłoby uciszyliby uciszyłyby
impersonal uciszono by
imperative 1st niech uciszę uciszmy
2nd ucisz uciszcie
3rd niech uciszy niech uciszą
passive adjectival participle uciszony uciszona uciszone uciszeni uciszone
anterior adverbial participle uciszywszy
verbal noun uciszenie

Further reading
  • uciszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uciszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.