ukazać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ukazać, from Proto-Slavic *ukazati. By surface analysis, u- +‎ kazać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈka.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ka‧zać

Verb

ukazać pf (imperfective ukazywać)

  1. (transitive) to portray, to show, to picture
  2. (reflexive) to appear, to manifest

Conjugation
Conjugation of ukazać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ukazać
future tense 1st ukażę ukażemy
2nd ukażesz ukażecie
3rd ukaże ukażą
impersonal ukaże się
past tense 1st ukazałem ukazałam ukazaliśmy ukazałyśmy
2nd ukazałeś ukazałaś ukazaliście ukazałyście
3rd ukazał ukazała ukazało ukazali ukazały
impersonal ukazano
conditional 1st ukazałbym ukazałabym ukazalibyśmy ukazałybyśmy
2nd ukazałbyś ukazałabyś ukazalibyście ukazałybyście
3rd ukazałby ukazałaby ukazałoby ukazaliby ukazałyby
impersonal ukazano by
imperative 1st niech ukażę ukażmy
2nd ukaż ukażcie
3rd niech ukaże niech ukażą
passive adjectival participle ukazany ukazana ukazane ukazani ukazane
anterior adverbial participle ukazawszy
verbal noun ukazanie

Further reading
  • ukazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ukazać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.