kazać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kāzàti, from Proto-Balto-Slavic, from Proto-Indo-European *kʷṓǵ-ye-ti, causative of *kʷeǵ-, a variant of *kʷeḱ- (“to see, look”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈka.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: ka‧zać

Verb

kazać impf or pf

  1. (intransitive) to order, to tell someone to do something [+dative = someone]
    Rodzice kazali mi posprzątać pokój. ― My parents told me to clean up my room.

kazać impf

  1. (intransitive, obsolete) to preach (to give a sermon)

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of kazać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kazać
present tense 1st każę każemy
2nd każesz każecie
3rd każe każą
impersonal każe się
past tense 1st kazałem kazałam kazaliśmy kazałyśmy
2nd kazałeś kazałaś kazaliście kazałyście
3rd kazał kazała kazało kazali kazały
impersonal kazano
future tense 1st będę kazał,
będę kazać
 będę kazała,
będę kazać
 będziemy kazali,
będziemy kazać
 będziemy kazały,
będziemy kazać
2nd będziesz kazał,
będziesz kazać
 będziesz kazała,
będziesz kazać
 będziecie kazali,
będziecie kazać
 będziecie kazały,
będziecie kazać
3rd będzie kazał,
będzie kazać
 będzie kazała,
będzie kazać
 będzie kazało,
będzie kazać
 będą kazali,
będą kazać
 będą kazały,
będą kazać
impersonal będzie kazać się
conditional 1st kazałbym kazałabym kazalibyśmy kazałybyśmy
2nd kazałbyś kazałabyś kazalibyście kazałybyście
3rd kazałby kazałaby kazałoby kazaliby kazałyby
impersonal kazano by
imperative 1st niech każę każmy
2nd każ każcie
3rd niech każe niech każą
active adjectival participle każący każąca każące każący każące
contemporary adverbial participle każąc
verbal noun kazanie

Perfective:

Conjugation of kazać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kazać
future tense 1st każę każemy
2nd każesz każecie
3rd każe każą
impersonal każe się
past tense 1st kazałem kazałam kazaliśmy kazałyśmy
2nd kazałeś kazałaś kazaliście kazałyście
3rd kazał kazała kazało kazali kazały
impersonal kazano
conditional 1st kazałbym kazałabym kazalibyśmy kazałybyśmy
2nd kazałbyś kazałabyś kazalibyście kazałybyście
3rd kazałby kazałaby kazałoby kazaliby kazałyby
impersonal kazano by
imperative 1st niech każę każmy
2nd każ każcie
3rd niech każe niech każą
anterior adverbial participle kazawszy
verbal noun kazanie

Derived terms
adjectives
  • kazalniczy
  • kazalny
  • kaznodziejski
nouns
verbs
noun

Further reading
  • kazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kazać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.