umocować

Polish

Etymology

From u- +‎ mocować.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.mɔˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧mo‧co‧wać

Verb

umocować pf (imperfective umocowywać)

  1. (transitive) to fasten, to secure
    Synonyms: przymocować, zamocować

Conjugation
Conjugation of umocować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umocować
future tense 1st umocuję umocujemy
2nd umocujesz umocujecie
3rd umocuje umocują
impersonal umocuje się
past tense 1st umocowałem umocowałam umocowaliśmy umocowałyśmy
2nd umocowałeś umocowałaś umocowaliście umocowałyście
3rd umocował umocowała umocowało umocowali umocowały
impersonal umocowano
conditional 1st umocowałbym umocowałabym umocowalibyśmy umocowałybyśmy
2nd umocowałbyś umocowałabyś umocowalibyście umocowałybyście
3rd umocowałby umocowałaby umocowałoby umocowaliby umocowałyby
impersonal umocowano by
imperative 1st niech umocuję umocujmy
2nd umocuj umocujcie
3rd niech umocuje niech umocują
passive adjectival participle umocowany umocowana umocowane umocowani umocowane
anterior adverbial participle umocowawszy
verbal noun umocowanie

Further reading
  • umocować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umocować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.