undantaka

Icelandic

Etymology

From undan (“away”) +‎ taka (“to take”).

Verb

undantaka (strong verb, third-person singular past indicative undantók, third-person plural past indicative undantóku, supine undantekið)

  1. (transitive, with accusative) to except, to exclude

Conjugation
undantaka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að undantaka
supine
(sagnbót)		 undantekið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 undantakandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég undantek við undantökum present
(nútíð)		 ég undantaki við undantökum
þú undantekur þið undantakið þú undantakir þið undantakið
hann, hún, það undantekur þeir, þær, þau undantaka hann, hún, það undantaki þeir, þær, þau undantaki
past
(þátíð)		 ég undantók við undantókum past
(þátíð)		 ég undantæki við undantækjum
þú undantókst þið undantókuð þú undantækir þið undantækjuð
hann, hún, það undantók þeir, þær, þau undantóku hann, hún, það undantæki þeir, þær, þau undantækju
imperative
(boðháttur)		 undantak (þú) undantakið (þið)
Forms with appended personal pronoun
undantaktu undantakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
undantakast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að undantakast
supine
(sagnbót)		 undantekist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 undantakandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég undantekst við undantökumst present
(nútíð)		 ég undantakist við undantökumst
þú undantekst þið undantakist þú undantakist þið undantakist
hann, hún, það undantekst þeir, þær, þau undantakast hann, hún, það undantakist þeir, þær, þau undantakist
past
(þátíð)		 ég undantókst við undantókumst past
(þátíð)		 ég undantækist við undantækjumst
þú undantókst þið undantókust þú undantækist þið undantækjust
hann, hún, það undantókst þeir, þær, þau undantókust hann, hún, það undantækist þeir, þær, þau undantækjust
imperative
(boðháttur)		 undantakst (þú) undantakist (þið)
Forms with appended personal pronoun
undantakstu undantakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
undantekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 undantekinn undantekin undantekið undanteknir undanteknar undantekin
accusative
(þolfall)		 undantekinn undantekna undantekið undantekna undanteknar undantekin
dative
(þágufall)		 undanteknum undantekinni undanteknu undanteknum undanteknum undanteknum
genitive
(eignarfall)		 undantekins undantekinnar undantekins undantekinna undantekinna undantekinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 undantekni undantekna undantekna undanteknu undanteknu undanteknu
accusative
(þolfall)		 undantekna undanteknu undantekna undanteknu undanteknu undanteknu
dative
(þágufall)		 undantekna undanteknu undantekna undanteknu undanteknu undanteknu
genitive
(eignarfall)		 undantekna undanteknu undantekna undanteknu undanteknu undanteknu

Synonyms
  • undanskilja
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.