undra
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʏntra/
- Rhymes: -ʏntra
Verb
undra (weak verb, third-person singular past indicative undraði, supine undrað)
Conjugation
undra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að undra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
undrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
undrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég undra | við undrum | present (nútíð) |
ég undri | við undrum |
| þú undrar | þið undrið | þú undrir | þið undrið | ||
| hann, hún, það undrar | þeir, þær, þau undra | hann, hún, það undri | þeir, þær, þau undri | ||
| past (þátíð) |
ég undraði | við undruðum | past (þátíð) |
ég undraði | við undruðum |
| þú undraðir | þið undruðuð | þú undraðir | þið undruðuð | ||
| hann, hún, það undraði | þeir, þær, þau undruðu | hann, hún, það undraði | þeir, þær, þau undruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
undra (þú) | undrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| undraðu | undriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að undrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
undrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
undrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég undrast | við undrumst | present (nútíð) |
ég undrist | við undrumst |
| þú undrast | þið undrist | þú undrist | þið undrist | ||
| hann, hún, það undrast | þeir, þær, þau undrast | hann, hún, það undrist | þeir, þær, þau undrist | ||
| past (þátíð) |
ég undraðist | við undruðumst | past (þátíð) |
ég undraðist | við undruðumst |
| þú undraðist | þið undruðust | þú undraðist | þið undruðust | ||
| hann, hún, það undraðist | þeir, þær, þau undruðust | hann, hún, það undraðist | þeir, þær, þau undruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
undrast (þú) | undrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| undrastu | undristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *wundrōną, denominal of *wundrą, whence Old Norse undr (“wonder”). Ultimately from Proto-Indo-European *wenh₁- (“to love”).
Verb
undra
- (transitive, with accusative) to wonder at
- (impersonal) to be astonished
- mik undrar
- it astonishes me
Conjugation
Conjugation of undra — active (weak class 2)
| infinitive | undra | |
|---|---|---|
| present participle | undrandi | |
| past participle | undraðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | undra | undraða |
| 2nd-person singular | undrar | undraðir |
| 3rd-person singular | undrar | undraði |
| 1st-person plural | undrum | undruðum |
| 2nd-person plural | undrið | undruðuð |
| 3rd-person plural | undra | undruðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | undra | undraða |
| 2nd-person singular | undrir | undraðir |
| 3rd-person singular | undri | undraði |
| 1st-person plural | undrim | undraðim |
| 2nd-person plural | undrið | undraðið |
| 3rd-person plural | undri | undraði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | undra | |
| 1st-person plural | undrum | |
| 2nd-person plural | undrið | |
Conjugation of undra — mediopassive (weak class 2)
| infinitive | undrask | |
|---|---|---|
| present participle | undrandisk | |
| past participle | undrazk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | undrumk | undruðumk |
| 2nd-person singular | undrask | undraðisk |
| 3rd-person singular | undrask | undraðisk |
| 1st-person plural | undrumsk | undruðumsk |
| 2nd-person plural | undrizk | undruðuzk |
| 3rd-person plural | undrask | undruðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | undrumk | undruðumk |
| 2nd-person singular | undrisk | undraðisk |
| 3rd-person singular | undrisk | undraðisk |
| 1st-person plural | undrimsk | undraðimsk |
| 2nd-person plural | undrizk | undraðizk |
| 3rd-person plural | undrisk | undraðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | undrask | |
| 1st-person plural | undrumsk | |
| 2nd-person plural | undrizk | |
Related terms
- undr n (“wonder”)
Descendants
References
- “undra”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Swedish
Pronunciation
- IPA(key): [²ɵ̞nːdra]
Audio (file) - Hyphenation: undra
Verb
undra (present undrar, preterite undrade, supine undrat, imperative undra)
- to wonder (to ponder about something)
Conjugation
Conjugation of undra (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | undra | — | ||
| Supine | undrat | — | ||
| Imperative | undra | — | ||
| Imper. plural1 | undren | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | undrar | undrade | — | — |
| Ind. plural1 | undra | undrade | — | — |
| Subjunctive2 | undre | undrade | — | — |
| Participles | ||||
| Present participle | undrande | |||
| Past participle | — | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
References
- undra in Svensk ordbok.
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.