upinać

Polish

Etymology

From upiąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpi.nat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -inat͡ɕ
  • Syllabification: u‧pi‧nać

Verb

upinać impf (perfective upiąć)

  1. (transitive) to pin up, to fix in place

Conjugation
Conjugation of upinać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upinać
present tense 1st upinam upinamy
2nd upinasz upinacie
3rd upina upinają
impersonal upina się
past tense 1st upinałem upinałam upinaliśmy upinałyśmy
2nd upinałeś upinałaś upinaliście upinałyście
3rd upinał upinała upinało upinali upinały
impersonal upinano
future tense 1st będę upinał,
będę upinać
 będę upinała,
będę upinać
 będziemy upinali,
będziemy upinać
 będziemy upinały,
będziemy upinać
2nd będziesz upinał,
będziesz upinać
 będziesz upinała,
będziesz upinać
 będziecie upinali,
będziecie upinać
 będziecie upinały,
będziecie upinać
3rd będzie upinał,
będzie upinać
 będzie upinała,
będzie upinać
 będzie upinało,
będzie upinać
 będą upinali,
będą upinać
 będą upinały,
będą upinać
impersonal będzie upinać się
conditional 1st upinałbym upinałabym upinalibyśmy upinałybyśmy
2nd upinałbyś upinałabyś upinalibyście upinałybyście
3rd upinałby upinałaby upinałoby upinaliby upinałyby
impersonal upinano by
imperative 1st niech upinam upinajmy
2nd upinaj upinajcie
3rd niech upina niech upinają
active adjectival participle upinający upinająca upinające upinający upinające
passive adjectival participle upinany upinana upinane upinani upinane
contemporary adverbial participle upinając
verbal noun upinanie

Further reading
  • upinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upinać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.